چهارشنبه، 11 مارس 2020 (HelthDay News) – یک گزارش جدید نشان می دهد که بسیاری از پزشکان مراقبت های اولیه ایالات متحده نگران هستند که آماده مراقبت از رتبه های رو به رشد آمریکایی های مبتلا به آلزایمر نیستند.
در نظرسنجی انجمن آلزایمر، نیمی از پزشکان مراقبت های اولیه گفتند که حرفه پزشکی ایالات متحده برای افزایش آینده موارد آلزایمر آماده نیست.
بر اساس گزارش انجمن آلزایمر، در حال حاضر، تخمین زده می شود که بیش از 5 میلیون آمریکایی 65 ساله و بالاتر به این بیماری مبتلا باشند. انتظار می رود این رقم تا سال 2050 تقریباً سه برابر شود.
به گفته دکتر شارون برانگمن، رئیس افتتاحیه طب سالمندان در دانشگاه ایالتی نیویورک، دانشگاه پزشکی ایالت نیویورک در سیراکوز، و پزشکانی که نگران آینده هستند، دلایل خوبی دارند.
در واقع، او گفت، آینده در حال حاضر اینجاست — با پزشکان بسیار کمی که می توانند از بیماران زوال عقل مراقبت کنند و خانواده های آنها را به منابعی برای کمک بیشتر هدایت کنند.
برانگمن گفت: «تنها تجویز دارو کافی نیست. “مراقبت روزانه از افراد مبتلا به زوال عقل واقعا سخت است. و بسیاری از پزشکان با آن راحت نیستند.”
برانگمن، رئیس سابق انجمن طب سالمندان آمریکا، در گزارش جدید دخالتی نداشت.
یافته های این نظرسنجی بخشی از آخرین نتایج انجمن آلزایمر است آمار و ارقام مربوط به بیماری آلزایمر گزارش، منتشر شده در 11 مارس. انتشار سالانه یک نمای کلی از وضعیت بیماری در ایالات متحده ارائه می دهد.
به گفته مدیر برنامه، جوآن پایک، انجمن تصمیم گرفت این بار نظرسنجی را برای دریافت دیدگاه پزشکان انجام دهد.
پایک گفت: «پزشکان مراقبت های اولیه برای درمان هر گونه بیماری، نه زوال عقل، در خط مقدم هستند. اما نقش آنها در مراقبت از زوال عقل به طور فزاینده ای حیاتی خواهد شد زیرا تعداد آمریکایی های مبتلا به این بیماری مغزی طی 30 سال آینده به 15 میلیون نفر افزایش می یابد.
بر اساس نظرسنجی، پزشکان مراقبت های اولیه در حال حاضر فشار را احساس می کنند. پایک گفت: «اکثریت گفتند حداقل هر چند روز یک بار سؤالاتی در مورد زوال عقل دریافت می کنند. و بیمارانشان انتظار دارند که بتوانند پاسخ دهند.»
با این حال، 27 درصد از پزشکان گفتند که “هرگز” یا فقط “گاهی” قادر به انجام این کار نیستند.
این نظرسنجی نشان داد که پزشکان می‌خواهند به‌روز بمانند و اطلاعات مورد نیاز را به بیماران بدهند. اما فرصت‌های آموزشی و آموزشی می‌تواند به سختی به دست بیاید: کمتر از نیمی از پزشکان مورد بررسی گفتند که آموزش مداوم در مورد مراقبت از زوال عقل را دنبال کرده‌اند – اغلب به گزینه‌های بسیار کم و کمبود زمان اشاره می‌کنند.
احتمال بیشتری وجود داشت که پزشکان جوانتر از همتایان مسن‌تر خود آموزش و آموزش لازم را در زمینه مراقبت از زوال عقل در دوران تحصیل پزشکی و رزیدنتی داشته باشند. با این حال، دو سوم پزشکانی که چنین تحصیلاتی داشتند، آن را “خیلی کم” توصیف کردند.
پزشکان مراقبت های اولیه معمولاً بیماران زوال عقل را به متخصصانی مانند متخصصان مغز و اعصاب و متخصصان سالمندی ارجاع می دادند. اما، این گزارش نشان می دهد، ایالات متحده متخصصان بسیار کمی برای مدیریت تقاضا دارد.
به عنوان مثال، در حال حاضر بیش از 5200 متخصص سالمندان در سراسر کشور وجود دارد. این رقم باید تا سال 2050 به بیش از 46000 نفر برسد، فقط برای پاسخگویی به نیازهای 30 درصد از آمریکایی های 65 ساله و بالاتر.
به گفته پایک و برانگمن، پزشکان مراقبت های اولیه – و همچنین سایر ارائه دهندگان مانند پرستاران، دستیاران و مددکاران اجتماعی – لزوماً نقش فزاینده ای در مراقبت از زوال عقل ایفا خواهند کرد.
برانگمن گفت: «برنامه‌های درسی دانشکده‌های پزشکی باید زمان بیشتری را به زوال عقل و به طور کلی پیری اختصاص دهند.
پایک گفت، در مورد پزشکان در حال حاضر، آموزش باید در دسترس تر باشد. او خاطرنشان کرد که انجمن آلزایمر به دنبال راه‌های نوآورانه‌ای است، از جمله برنامه‌های “مربی از راه دور” که به پزشکان اجازه می‌دهد از راه دور از متخصصان زوال عقل بیاموزند.
اما مراقبت از زوال عقل فراتر از دانش فنی است. برانگمن خاطرنشان کرد که مراقبان خانواده در نهایت در خط مقدم هستند و برای مدیریت چالش های روزمره به کمک نیاز دارند.
او گفت که مددکاران اجتماعی بخش مهمی از آن هستند. اما این نوع حمایت در همه سیستم های مراقبت بهداشتی در دسترس نیست.
برانگمن گفت که هنوز منابع محلی دیگری وجود دارد و پزشکان حداقل باید بتوانند خانواده ها را به آنها راهنمایی کنند. اینها شامل گروه‌های حمایت از مراقبان، آژانس‌های منطقه‌ای در مورد پیری، یا بخش‌های محلی انجمن آلزایمر یا انجمن سالمندان آمریکا می‌شوند.
پایک گفت که انجمن آلزایمر همچنین یک خط کمک 24 ساعته و منابع آنلاین برای مراقبان خانواده دارد.
برانگمن گفت: «افراد مبتلا به زوال عقل نیاز به نظارت دائمی دارند. و مراقب اصلی آنها – معمولاً یک همسر مسن – ممکن است مشکلات سلامتی خود را به همراه هر چیز دیگری مدیریت کند.
برانگمن گفت: «ما نباید یافتن کمک را برای آنها دشوار کنیم.
اطلاعات بیشتر
انجمن آلزایمر منابعی را برای مراقبان خانواده ارائه می دهد.